Wpis ten jest rozwinięciem zagadnienia opisanego tutaj. Krótkie przypomnienie: gdy utworzymy zbyt małą partycję wymiany może dojść do sytuacji, w której podczas próby hibernacji system zawiesza się. Jest to spowodowane niewystarczającą ilością miejsca na tej partycji. Gdy partycja wymiany jest w użyciu, znajdujące się tam wymiecione strony pamięci dodatkowo zmniejszają obszar potrzebny na zapisanie obrazu pamięci fizycznej. Przypomnę jeszcze, że stanowi to problem, dlatego, że jądro (bez dodatkowych zabiegów) nie potrafi zahibernować systemu przy użyciu pliku wymiany, a jedynie dedykowanej partycji. Poniższe rozwiązanie jest w pewnym sensie prowizoryczne, ale działa i pozwala na uniknięcie ryzykownych operacji zmienienia rozmiaru partycji.

Rozwiązanie polega na “zniechęceniu” systemu do korzystania z partycji wymiany, po to, aby było tam miejsce do zapisania obrazu pamięci fizycznej. Musimy jedynie świadomie hibernować system, tak, aby nie następowało to wtedy, gdy zużycie pamięci fizycznej przewyższa rozmiar tej partycji. Szczegóły przydatności tego rozwiązania zależą już od konkretnego przypadku - o ile za mała jest partycja wymiany. Ja ustawiłem tę wielkość na 1 GiB, dosyć trudno jest doprowadzić system do większego zużycia pamięci podczas wykonywania typowych czynności. W moim przypadku rozwiązanie okazało się więc wystarczające.

1. Tworzymy i włączamy dodatkowy plik wymiany, tak jak jest to opisane we wcześniejszym wpisie. Dodatkowo podajemy najwyższy możliwy priorytet dla nowego pliku wymiany opcją -p 32767. Dzięki temu system, gdy będzie chciał wymiatać strony na dysk w pierwszej kolejności zrobi to do nowego pliku wymiany, pozostawiając nietkniętą partycję wymiany, na której znajduje się cenna przestrzeń potrzebna do zapisania obrazu pamięci fizycznej.

2. Dodatkowo możemy sterować “wymiatalnością” stron pamięci. Parametr ten, jak sugeruje nazwa, określa jak często system ma wymiatać strony na dysk. 0 oznacza wyłączenie wymiatania; 100 oznacza, że system próbuje wymiatać jak najwięcej nieużywanych stron. Standardowo parametr ten wynosi 60. Ja ustawiłem go na liczbę jednocyfrową, po to, aby jak najwięcej używanej pamięci zmieścić w pamięci fizycznej i zobaczyć, czy zmieści się to w partycji wymiany podczas hibernacji. Sterowanie jest bardzo proste, modyfikujemy liczbę w systemie plików proc: /proc/sys/vm/swappiness. Polecam eksperymentowanie z tym parametrem, ponieważ można w ten sposób doprowadzić do zwiększenia wydajności systemu zmuszając go do odwlekania z korzystania z pliku wymiany tak długo jak tylko jest to możliwe.